Geeek A40 – obudowa mini-ITX w parze z Athlon 240GE

Komputery mini-ITX to nadal niewielki ułamek wszystkich składanych zestawów na świecie. Mimo to, dzięki postępowi technologicznemu można już za niewielkie pieniądze zbudować bardzo wydajną maszynę. Firmy takie jak Intel, Gigabyte czy ZOTAC dobitnie pokazują, że w niewielkich rozmiarach potrafią się kryć potężne podzespoły. Mowa tutaj chociażby o Gigabyte BRIX, czy ZOTAC Magnus. I to właśnie te maszyny mają ładny wygląd i potężną wydajność.

Ich największym minusem jest jednakże cena, która dla wielu osób potrafi być zaporowa. Za podobne pieniądze można złożyć samodzielny zestaw o równej bądź większej mocy. I niekoniecznie ograniczać się do tak małej obudowy.

My jednak postanowiliśmy zrobić coś innego. Stworzyć w atrakcyjnej cenie niewielki minikomputer do codziennych zastosowań. Czyli: korzystania z Internetu, oglądania filmów, prostej obróbki grafiki i filmów, a także do niedzielnego grania. Czy poniższa specyfikacja wywiąże się z zadania?

Specyfikacja poszczególnych podzespołów

Procesor

Na warsztat wzięliśmy niedawno wydany procesor AMD Athlon 240GE. Jest to najmocniejsza wersja z tej rodziny, charakteryzująca się 2 rdzeniami, 4 wątkami, taktowaniem 3.5 GHz oraz wbudowaną kartą graficzną Vega 3. Właśnie ona będzie jednym z głównych bohaterów dzisiejszej recenzji.

 

Chłodzenie

Fabryczne chłodzenie procesora mogłoby nam posłużyć, ale postanowiliśmy wesprzeć się o wiele mocniejszą jednostką – Cryorig C7 Cu. Dzięki uprzejmości firmy mogliśmy sprawdzić, jak jednostka sprawdzi się na procesorze Athlon 240GE. Musimy powiedzieć, że jest rewelacyjne, a sam montaż nie należy do skomplikowanych.

W zestawie otrzymujemy odpowiednie złączki dla różnych gniazd procesorów. My wykorzystaliśmy te od AM4.

Płyta główna

Zastosowaliśmy tutaj BIOSTAR X370GTN, którą niedawno mieliśmy okazję testować. Model ten jest najtańszą płytą mini-ITX z chipsetem X370 na rynku. Jej największa zaleta to możliwość bezproblemowego zmiany jednostki centralnej na choćby Ryzen 3 2200G, Ryzen 5 2600X lub Ryzen 2700X. Można również pomyśleć o Ryzen 7 1700, który jest obecnie w bardzo dobrej cenie.

Pamięci RAM

Zastosowaliśmy tutaj Patriot Viper Steel DDR4 2 x 8 GB. Dzięki XMP 2.0 podkręciliśmy je do 3200 MHz. Jest to ograniczenie tej płyty głównej, bo pamięci mogą zostać przetaktowane do nawet 4000 MHz. Można ich zatem użyć również na innej płycie głównej, która wspiera mocniejsze OC.

Dyski

Na system posłużył nam ADATA GAMMIX S11 480 GB, który nie tak dawno testowaliśmy. Na magazyn danych natomiast wykorzystaliśmy SanDisk Ultra 3D Plus 1 TB. Płyta główna pozwala tylko na jeden dysk M.2 oraz na aż 4 dyski SATA 6 Gb/s. W obudowie natomiast zmieścimy do 3 takich jednostek.

Zasilacz

Obudowa ma wymóg zasilaczy SFX. I dlatego zdecydowaliśmy się na SilverStone SX600-G o dużym zapasie mocy. Zasilacz ma modularne okablowanie, które bardzo ułatwi nam montaż w małej obudowie. Szczególnie, że wszystkie przewody są płaskie.

Zastosowano tutaj szereg zabezpieczeń: OCP, OPP, OVP, OTP, Short circuit protection i No load operation. Do tego zapas mocy pozwoli w przyszłości na rozbudowę zestawu o mocniejszy procesor oraz dedykowaną kartę graficzną. A to dzięki certyfikatowi 80 PLUS Gold, który gwarantuje sprawność na poziomie 87%~90%.

Wymiary tej jednostki wynoszą 125 mm (W) x 63.5 mm (H) x 100 mm (D), a waga to zaledwie 1.45 kg. W zestawie znajduje się adapter na ATX.

Obudowa

Kolejny główny bohater tej recenzji. Obudowa Geeek A40 dostarczana jest w częściach w szarym, kartonowym pudełku. W środku wszystkie części są bardzo dobrze zabezpieczone, przed jakimkolwiek uszkodzeniem. Do zestawu załączono komplet śrub montażowych w plastikowym pudełeczku oraz dwa wentylatory. Jej montaż nie należy do najłatwiejszych, o czym przekonał się Piotr Szymański z TechLipton. Polecamy zobaczyć ten filmik:

My obudowę Geeek A40 dostaliśmy już złożoną od Liptona, więc mieliśmy mniej pracy. Oszczędziło nam to sporo pracy oraz nerwów. Szczególnie, jak zobaczyliśmy instrukcję obsługi, która nie należała do najczytelniejszych. A szkoda, bo twórcy mogliby popracować nad tym aspektem troszkę bardziej.

Wygląd zewnętrzny

Obudowa Geeek A40 składa się praktycznie w całości z pleksi. Jest to z jednej strony jej zaleta, bo jest lekka. Z drugiej jednakże trzeba bardzo uważać, aby nie porysować poszczególnych paneli. Jej wymiary wynoszą 135 x 302 x 262 mm.

Przód obudowy to biała jednolita pleksi. Na dole znajduje się czarny przycisk włącznika komputera.

Tył obudowy wygląda bardzo znajomo. Po lewej stronie jest miejsce na zaślepkę dla tylnich portów płyty głównej. Najlepiej do kompletu będzie pasowała czarna, ale nie wszystkie modele są w takie wyposażone. Po prawej natomiast jest miejsce na przykręcenie dwuslotowej karty graficznej. Nad śledziami widzimy tzw. przytwierdzacz do obudowy bez wykorzystania standardowych śrub.

Przejdźmy teraz do boków. Po obu stronach znajdują się prawie identyczne panele z przezroczystego pleksi. Bok po prawej stronie ma jeden otwór wentylacyjny, dopasowany pod montowane chłodzenie powietrzne. Bok po lewej stronie wyposażono w dwa otwory wentylacyjne dla montażu karty graficznej. Poszczególne boki są mocowane do aluminiowego szkieletu przez specjalne śrubki z zaczepami. Ich dokręcenie odpowiednio ustawia zaczepy w pionie i dociska boczny panel do szkieletu.

Na dole mamy miejsce na zasilacz w formacie SFX. Jest on mocowany na cztery śruby. Nam się udało zdobyć czarny, co świetnie kontrastuje z obudową.

Góra obudowy to już znana nam pleksi. Jest koloru białego z duża kratką wentylacyjną. Brak tutaj jakiegokolwiek filtra przeciwkurzowego. Siatka jest natomiast całkowicie odkręcana, co pozwala łatwo dostać się do otworów montażowych wentylatorów. Producent umożliwia nam przykręcenie do dwóch wentylatorów 80 mm lub 92 mm.

Na spodzie obudowy znajdziemy cztery okrągłe stopki, z miękkim tworzywem antypoślizgowym. Przykręca się je do panelu z pleksi, który na środku ma otwory wentylacyjne. Pozwala na zasysanie powietrza przez wentylator oraz jego przepływ do góry. Aby polepszyć cyrkulację, można zamontować jeden wentylator 80 mm na dole i maksymalnie dwa na górze.

Prezentacja wnętrza

Geeek A40 została podzielona 3 komory: pod płytę główną i procesor, pod zasilacz i dyski oraz pod kartę graficzną. Jest to dość przemyślana konstrukcja, która ma ułatwić montaż podzespołów oraz dobrą wentylację powietrza na małej przestrzeni.

Przejdźmy do prawej strony. Widzimy we wnętrzu cztery otwory montaże na płytę główną. Do tego znajdują się jeszcze dwie wypustki do montażu raisera PCI-Express dla karty graficznej. Po lewej stronie za panelem przednim znajduje się miejsce na kable oraz przyciemniona pleksi. Ma ona zamaskować ewentualne prowadzenie kabli do różnych podzespołów. Do tego jest tam też miejsce na dysk SSD na SATA. Jak ktoś chce, to może nawet spróbować montażu HDD.

Na dole po prawej stronie jest miejsce na montaż zasilacza SFX. I tutaj trzeba zaznaczyć, że jednostka SFX –L nie wejdzie, bo jest po prostu za długa. Zasilacz opiera się na specjalnym aluminiowym stelażu, który znajduje się na górze, po lewej stronie oraz na dole.

Wspomniany stelaż po lewej stronie ma dodatkową poprzeczną belkę, do której przytwierdzono uchwyty na raiser PCI-Express. Bardzo praktyczne rozwiązanie. Z tej strony też jest możliwość zamontowania 2.5 calowego dysku SSD. Aczkolwiek trzeba się dość mocno namęczyć z kablem zasilania SATA. Producent nie przewidział, aby dołączyć odpowiednio profilowaną samodzielną końcówkę do takiego montażu.

Montaż podzespołów

Obudowa Geeek A40 przyjechała do nas już złożona. Dzięki jej dużej modularności, montaż podzespołów nie należy do trudnych. Jednakże za pierwszym razem może zająć to troszkę czasu. Trudności może sprawiać montaż dysków SSD, czy wentylatorów. Sporo pracy trzeba także włożyć w odpowiednie podpięcie poszczególnych kabli. A następnie ich ułożenie w obudowie. Poniżej zdjęcia gotowego zestawu. Całość prezentuje się znakomicie.

Podkręcanie

Ze względu na zastosowany procesor podkręcanie ograniczyło się jedynie do pamięci RAM. Płyta główna BIOSTAR X370GTN pozwoliła na zmianę taktowania do 3200 MHz i timingów. Sporo oprogramowania na tym zyskało. Warto nadmienić, że IGP od AMD dobrze współpracują z pamięciami w trybie Dual Channel.

Procedura testowa

Wszystkie testy wykonywaliśmy na komputerze z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows 10 Home 64-bit w wersji October 2018 Update. Pobrane były najnowsze aktualizacje. Dysk SSD był wpięty w port M.2 i pracował na swoich domyślnych ustawieniach. Jeżeli posiadaliśmy dysk SSD na interfejsie SATA, to był on wpięty w porty SATA 6 Gb/s.

Każdy test powtarzany był minimum 3 razy i z tego wyliczana była średnia. Jeżeli zachodziły jakiekolwiek anomalie w wynikach, to test powtarzany był do około 10 razy i z tego staraliśmy się wybrać średnią. Odrzucane były najbardziej skrajne wartości.

Oto użyte oprogramowanie:

• Cinebench R15 / Cinebench R20
• AIDA64 Engineer 5.99.4900
• 3DMark Night Raid
• HWInfo 6.0
• AS SSD 2.0.6821.41776
• Crysis 3
• Euro Truck Simulator 2
• DOTA 2
• Unigine Valley
• Handbrake
• Blender 2.79
• MSI Afterburner 4.5.0
• RivaTuner
• AMD AMD Radeon Software Adrenalin 2019 19.3.3

Pobór mocy mierzyliśmy przy użyciu miernika Voltcraft VC204p. Ilość FPSów mierzona była przy użyciu MSI Afterburner. Temperatury były mierzone przy użyciu MSI Afterburner i HWInfo.

Platforma testowa

	Model	Dostawca
Procesor	AMD Athlon 240GE
Płyta główna	BIOSTAR RACING X370GTN
Karta graficzna	AMD Radeon Vega 3
Pamięć RAM	Patriot Viper Steel 2×8 GB DDR4 4000 MHZ
Dysk twardy	ADATA GAMMIX S11 480 GB
Dysk twardy	SanDisk Ultra 3D SSD 1 TB
Zasilacz	SilverStone SX600-G
Chłodzenie	Cryorig C7 Cu
System operacyjny	Windows 10 Home 64 bity

Testy

Czy pójdzie na tym Crysis 3?

Tak, dobrze czytacie. Nasze testy rozpoczęliśmy od sprawdzenia, czy pójdzie na tym Crysis 3. Ta kultowa już gra nadal potrafi wycisnąć siódme poty z wielu zestawów komputerowych.

Wydajność w grach

Tutaj sprawdziliśmy dwie gry: Euro Truck Simulator 2 oraz DOTA 2. Do całości dorzuciliśmy jeszcze Unigine Valley, aby sprawdzić jak karta graficzna zachowa się w tak dużej otwartej przestrzeni.

Testy syntetyczne

W testach wykorzystaliśmy znane benchmarki graficzne oraz procesorowe. Wszystkie benchmarki działały na domyślnych ustawieniach. Cinebench R15 i R20 wykorzystywały wszystkie dostępne rdzenie.

Konwersja oraz renderowanie

Sprawdzaliśmy czas renderowania się sceny z sceny z samochodem BMW. Prócz tego zobaczyliśmy, ile czasu zajmie konwersja filmu.

Testy złącza M.2

Jak wypada dysk na złączu M.2?

AIDA64 – testy pamięci

Sprawdziliśmy szybkość zastosowanych pamięci RAM, które zostały wcześniej podkręcone do wartości 3200 MHz.

Operacje dyskowe

Przyszedł czas na zbadanie wydajności operacji dyskowych na M.2. Sprawdziliśmy, jak szybko będą się kopiować pliki, rozpakowywać archiwum czy przywracać gra z kopii zapasowej. Drugi dysk na SATA służył głównie, jako magazyn danych i był rzadziej wykorzystywany.

Pobór mocy

Pobór mocy mierzyliśmy po około 15 minutach od włączenia komputera. Wyniki pod obciążeniem były brane po około 10 minutach intensywnego grania w Crysis 3.

Temperatury

Głównie zmierzyliśmy temperatury procesora. Wewnątrz panowała temperatura pokojowa.

Podsumowanie testów Geeek A40

Dobrnęliśmy do końca testów. Czas zrobić krótkie podsumowanie tego, co do tej pory odkryliśmy.

Obudowa Geeek A40 jest bardzo ciekawym produktem. Z jednej strony otrzymujemy ładnie wyglądające modularne panele z pleksi. Z drugiej niestety zastosowany materiał potrafi być dość kłopotliwy. A mówimy tutaj o zarysowaniach. Pleksi niestety, ale nie zawsze nadaje się na wszystko. Tutaj twórcy mogli przemyśleć kilka elementów i na boczne panele dać inny materiał. Jednakże mogłoby to wtedy podnieść cenę.

Jak dla nas obudowa ma ładny wygląd, jest lekka i duży plus za modularność. Pozwala to na łatwy dostęp do wnętrza i montaż poszczególnych podzespołów. Minus natomiast za kiepskiej jakości wentylatory, które są bardzo głośnie pod obciążeniem. Nasza płyta główna niestety nie była w stanie ich obsłużyć, przez co po pewnym czasie je usunęliśmy z obudowy.

Zastosowany procesor spełnia swoje zadanie. Jednostka jest zimna praktycznie przez cały czas, nawet pod dużym obciążeniem. To samo tyczy się poboru mocy. Wprost rewelacja. Oczywiście warto zastosować tutaj dobrej jakości niskoprofilowe chłodzenie, jak Cryorig C7 Cu które chodzi na niskich obrotach przez cały czas.

Zasilacz od SilverStone również jest cichy. Dzięki modularnemu okablowaniu podłączyliśmy tylko te przewody, które były wymagane. Minus za brak pojedynczych kątowych wtyczek SATA w zestawie. Do takich obudów przydałyby się i to bardzo.

O reszcie podzespołów nie ma się co rozpisywać dużo. Pamięci RAM mają duży zapas mocy oraz potencjał. A płyta główna nadaje się świetnie do takich tanich zestawów, które nie wymagają podkręcania.

Zestaw jest w sam raz idealny dla osób, które korzystają z komputera głównie do pracy, oglądania filmów oraz czasami chcą pograć w niewymagające gry. Do tego mamy duże możliwość późniejszej rozbudowy, dzięki mocnemu zasilaczowi oraz dużemu wsparciu dla obsługiwanych procesorów.

Zalety:

• Format mini-ITX
• Bardzo niski pobór mocy, nawet pod obciążeniem
• Duże możliwości rozbudowy, w tym procesora i karty graficznej
• Dobrze dobrana kolorystyka elementów
• Wydajność w stosunku do ceny
• Dołączony raiser na PCI-Express
• Cicha praca, nawet pod obciążeniem

Wady:

• Pleksi, pleksi i jeszcze raz pleksi
• Kłopotliwy montaż obudowy po zakupie
• Kiepskiej jakości dołączone wentylatory

Sprzęt do testów dostarczyły następujące firmy: BIOSTAR, ADATA, Cryorig, Patriot, SanDisk i TechLipton. Serdecznie dziękujemy.