Wywiad z Igorem Zielińskim – dyrektorem kreatywnym projektu Realpolitiks

Studio Jujubee przygotowało krótki wywiad z Dyrektorem Kreatywnym projektu Realpolitiks – Igorem Zielińskim. Od czasu premiery, osadzona we współczesnych czasach przystępna strategia czasu rzeczywistego zdobyła ogromną popularność. Tytuł został wyróżniony na stronie głównej platformy Steam, pojawił się również na pierwszych stronach rankingu Globalnych Bestsellerów. Koszt produkcji zwrócił się w zaledwie kilka dni od premiery.

O czym jest gra i jak jest jej cel?

Realpolitiks to gra strategiczna czasu rzeczywistego, w której rozgrywkę skupiliśmy na zarządzaniu państwem w XXI wieku. Gracz jest odpowiedzialny za zarządzanie jednym dowolnie wybranym krajem a jego działania mają charakter globalny. Stoi przed nim zadanie rozszerzania wpływów sterowanego państwa oraz udziału w geopolitycznym wyścigu – by zapewnić swoim obywatelom jak najlepszy byt.

Zależy nam aby Realpolitiks było grą ambitną i oferującą szerokie spektrum możliwości, dlatego też gracze będą mogli zagłębić się w takie aspekty zarządzania państwem jak polityka wewnętrzna, zarządzanie gospodarką, dyplomacja, konflikty zbrojne, szpiegostwo, nie zabraknie też wielu angażujących misji oraz zdarzeń losowych.

Dzięki mnogości sposobów działania i ciekawej mechanice gracz będzie mógł obrać swoją własną drogę do zwycięstwa.

Czym Realpolitiks wyróżnia się spośród wielu podobnych gier?

Ciekawym rozwiązaniem wyróżniającym grę spośród innych tytułów jest ukazanie zarówno polityki wewnętrznej jak i zewnętrznej. Poprzez rozbudowane drzewo decyzyjne gracz ma wpływ na funkcjonowanie i kształt swojego państwa. Musi przy tym pamiętać, że nie wszystkie rozwiązania będą optymalne dla jego kraju. Duży wpływ może mieć jego sytuacja ekonomiczna oraz dotychczasowe wybory. Ostatecznie wdrażanie kolejnych decyzji oraz sposób reagowania na wydarzenia światowe determinują system państwa gracza.

W grze mamy do czynienia z układem złożonym z trzech głównych systemów politycznych, czyli demokracji, autorytaryzmu i totalitaryzmu. Systemy te są w pewnym stopniu ze sobą zantagonizowane oraz posiadają swój zespół modyfikatorów i bonusów.

Dobrym przykładem jest np. system demokratyczny, który zapewnia lepsze relacje z krajami o takim samym ustroju oraz radzi sobie lepiej w handlu światowym i notuje niższy poziom niepokojów społecznych. Natomiast kraje autorytarne pozwalają na posiadanie relatywnie większej armii przy braku ograniczeń w wypowiadaniu wojny.

Zestawiając wszystkie cechy poszczególnych systemów, powstaje złożony system podziału geopolitycznego, o unikatowej mieszance i wpływach.

Zależało nam na stworzeniu ciekawej mechaniki obierania własnej drogi do zwycięstwa. Gracz otrzymuje zestaw narzędzi przydatnych do działań zarówno kraju agresywnego jak i prowadzącego pokojową politykę.

W grze mają pojawić się tzw. mechanizmy moralne. W jaki sposób możemy je wykorzystać?

W rozgrywce postawiliśmy silny nacisk na dostarczenie odbiorcy szerokiego wachlarza instrumentów wpływu na rozgrywkę przez co gracz może w pełni wykorzystać swoje umiejętności dyplomatyczne, przewagę gospodarczą oraz pełną swobodę moralną w podejmowaniu decyzji. Oznacza to, iż swoje cele można osiągnąć w sposób cyniczny oraz wątpliwy moralnie – dokładnie tak, jak ma to miejsce w rzeczywistości. Dzięki temu możemy prowadzić bardzo agresywną politykę, powodować konflikty, wzniecać niepokoje za granicą i zachowywać się zupełnie nieprzewidywalnie, lub odciąć się od konfliktów i sprytnie ich unikać. Pozwala to graczowi na wykorzystanie jasnych i ciemnych stron władzy.

Jakiego jeszcze typu wyzwania można napotkać w grze?

Zacznijmy od tego, że gra w dużej mierze opiera się na future political fiction. Dało nam to dużo swobody w kreowaniu różnych możliwych scenariuszy i potencjalnych problemów, które gracz może napotkać podczas rozgrywki. Tak więc oprócz rywalizacji o wpływy z innymi państwami, gracz natrafi na wyzwania i wydarzenia związane z takimi kwestiami jak zmiany klimatyczne, rywalizacja wielkich mocarstw (USA vs. Chiny), walka z Państwem Islamskim, rozpad Unii Europejskiej, walka o zasoby, kryzysy finansowe, epidemie, problemy wewnętrzne wielkich mocarstw, itp., itd. Dzięki temu rozgrywka staje się o wiele bardziej interesująca i mniej przewidywalna, co jest istotnym czynnikiem wpływającym na replayability.

Jak dużo krajów będzie do wyboru i jak głęboko gracz będzie mógł wpływać na ich działania?

W zasadzie gracz będzie mógł wybrać jakiekolwiek państwo, ale zależy nam na tym by był to tytuł jak najbardziej osadzony w realiach. Musimy więc zdawać sobie sprawę, że znacznie większy wachlarz możliwości będziemy mieć kierując krajami średniej lub dużej wielkości. Dlatego też aby w pełni wykorzystać potencjał tego tytułu warto zarządzać jedną z kilkunastu największych sił na świecie. Rzecz jasna Polski i jej znaczenia nie potraktujemy w Realpolitiks po macoszemu.

Warto tutaj podkreślić, że w rękach gracza zostawiamy pełną swobodę działań wewnętrznych i zewnętrznych. Będzie można zarządzać arsenałem atomowym, dyplomacją, czyli relacjami z innymi państwami, kształtowaniem i integracją bloków państw, operacjami szpiegowskimi, gospodarką, giełdą, czy np. wpływać na decyzje na forum ONZ.